Bugün ağzından “din” lafını düşürmeyenlerin çoğu aslında seküler yaşam biçimini çoktan benimsemişler; fakat farkında değillerdir.
Seküler yaşam biçiminde “din” hayata karışamaz; o ayrı, manevi, kişiye özel bir alandır.
“Şeriat isterük” diyenlerin bile aslında “seküler” olduğunu bir örnekle anlatmaya çalışayım:
BUZDOLABINA İÇKİ KOYMAMAK- DİNİ YAŞAM
FAKAT;
Buzdolabı almanın bizzatihi kendisi “din” alanı dışındadır. En “şeriat isterük” diyeni bile ;
-Kızını istemeye gelen damadın “buzdolabı almaya gücü yeten, eli ekmek tutan bir konuma” gelmiş olmasını ister. Toplumda evlilik yaşı 30’u çoktan geçmiştir. Bu çarpık anlayışın bir destekçisi olduğunun farkında değildir. Üniversite 1 okuyan kızı “ben şu çocukla birlikte ev tutup yaşayacağım, yani onunla evleneceğim” dese küplere biner. Öğrenciye, parasız pulsuza kız verilmez. Anıyla-şanıyla düğün yapmadan olmaz!
-Buzdolabına koyduğu gıdaların hileli-hurdalı, genetiği ile oynanmış, sağlıksız gıdalarla dolu olmasını umursamaz. Oy verdiği parti bu tip uygulamaları yaygınlaştıran politikalara imza atmışsa da bu onun oy kararında etkili olmaz. Bunlar dünyalık işlerdir; dinle bir alakası yoktur.
-Buzdolabı aldığı üretici firmanın ahlaki pozisyonu ile ilgilenmez. Bu firma hangi toplumsal çöküş politikalarının finansörü bunlar ilgi alanında değildir.
-Aldığı buzdolabı çevreye ne kadar zarar veriyor, veriyor mu, üretici firması gerçekten çevreci mi? Bunlar gündeminde değildir. Her evde muhakkak bir buzdolabı olmalı mıdır, başka türlü bir yaşam biçimi olamaz mı gibi sorular gündem dışıdır. Sürekli artan enerji ihtiyacı, kalabalıklaşan nüfus ve bunun toplumları çöküşe götürmesi gibi konular gittiği mescitlerde konuşulmaz, dinin gündeminde değildir. bulunduğu zaman diliminde birileri “her evde bir buzdolabı olmalıdır” demiştir bir kere, o da “çağın gerekleri” kapsamında bunu sorgulamadan kabul etmiştir.
-Aynı işlevi gördüğü halde, beyaz yerine gri buzdolabının ortalama %30 daha pahalı olması gibi konular, reklam ve tüketim kültürü gibi önemsiz konular önemsizdir zaten; bunlardan hiç bahsetmeyelim.
Damadın buzdolabı almaya gücünün yetmesi şöyle dursun bir kazancı bile olmayabilir. Kuran “aklı başına geldiği yaş” der, “eli ekmek tuttuğu yaş” demez. “Askerliğini yapmış olsun” da demez. “Yoksulsa evlenmesin” demez. Sanki başka bir kitabı okuyorlar gibi para kazansın diye beklerler. Müslüman değiller, o kesin. “Bekar kişi yoksuldur”, “evlilik dinin yarısıdır” hadisleri de vardır, hadis Müslümanı bile değiller. Askerde bir arkadaş üniversitede evlendiğini söyleyince çok şaşırmıştım. Otuzuma gelince anladım ki asıl o aileler doğru yapmışlar. Asıl biz aptalmışız. Üniversiteye girince evlendir işte. Zaten ev tutacaksın, zaten masrafa gireceksin, zaten doyuracaksın. Hiç olmazsa insan gibi yaşasın.