Bu soruyu bir çok kişi sormuş olabilir. Hatta Kuran’da cehennem tasvirlerini okuyunca bu soru akıllarına gelmiş olabilir. Benim geldi. Fakat zannımca burada biz bir şeyi atlıyoruz. “Cennet”, “Cehennem” gibi kavramlar aslında birer tasvir (betimleme) Örneğin, cennet kelimesi Arapça’da “bahçe” anlamına geliyor.
Paylaşacağım ayet, Kuran’da azap ile ilgili ayetleri okurken zannımca bize bir zihni arka plan sağlıyor:
Kalem Suresi 16-33
Biz onu, yakasını kurtaramayacağı bir zillet ile damgalayacağız!
Onları sınadık; tıpkı bahçe sahiplerini sınadığımız gibi. Sabahleyin devşireceklerine yemin etmişlerdi.
ve onlar [Allah’ın iradesi ile ilgili] hiçbir istisnaî kayıt da koymamışlardı
Onlar daha uykuda iken Rabbinden gelen bir felaket bahçeyi kapladı ve sardı.
Ve bahçe meyvesiz kalmıştı.
Sabahleyin birbirlerine seslendiler
Devşirecekseniz, haydi ekinlerinize erken varın.”
Derken yola çıktılar, aralarında konuşuyorlardı
“Sakın, bugün hiçbir yoksul oraya yanınıza girmesin.”
Sonuçtan emin bir halde erken vardılar.
Fakat bahçeyi görünce, “Biz yolu şaşırdık,” dediler.
“Yok, doğrusu biz yoksun bırakıldık.”
Ortancaları (erdemlileri), “Ben size demedim mi? Rabbinizi yüceltmeniz gerekmez miydi?” dedi.
Dediler ki, “Rabbimiz yücedir. Biz zalimler imişiz.”
Ve hemen birbirlerini suçlamaya başladılar.
[Sonunda] “Yazıklar olsun bize!” dediler, “Gerçekten biz küstahça davranmıştık!
“Belki Rabbimiz bize daha iyisini verir. Biz Rabbimize dönüyoruz.”
İşte azap böyledir. Ahiret azabı ise daha büyüktür. Bir bilselerdi.
Gördüğümüz gibi bahçe sahipleri fiziksel bir işkenceye tabi tutulmuyor; hapsedilmiyorlar; üzerlerinden kaynamış sular dökülmüyor; kızgın demirlerle bir yerleri dağlanmıyor..
Ama “azap” çekiyorlar… Neden? Onlara azap çektiren ne? Ayet gayet açık…
Türkçe’de “başından kaynar sular dökülmek” diye bir deyim vardır. Acaba Kuran’da cehennem tasvirlerinde geçen “azap” unsurları bize bu türden yani kendi yapıp ettiklerimiz yüzünden “mahrum” kalışımızın yazıklanmasına dair birer “başımızdan kaynar su dökülmesi” halini işaretliyor olmasın?